|
risk | 08-10-2007 | 09:51 uur | Abonneer op dit bericht |
|
|
DL650 A |
Op 26 november 2001 vondt een boer het nodig om zijn tractor, met daarachter een platte wagen vol kuubskisten winterpeen, dwars over de weg heen te rijden. An sich niet zo'n probleem, maar hij deed dat in het donker en kort voordat ik op het zelfde punt zou arriveren met mijn brommer. Ik was op weg naar de boot omdat in Den Helder een vriendin stond te wachten met spullen die ik moets halen en op Texel niet voorradig waren. Werd iets later, want er stond dus een tractor in de weg. Gelukkig reed ik niet al te hard en kon ik de grootste vaart uit mij en mijn brommer halen voor ik de aanhanger raakte. De auto's achter mij voelde ook nattigheid en wisten mij en de tractor ook te missen. Enfin, ik lig dus op de Pontweg met een hoop pijn in mijn donder. Met name mijn linker boven arm en mijn borstkas waren de dupe geworden. Ik de ambulance in, bootje heeft op de ambu gewacht en met enige vaart naar het Gemini in Den Helder. Ondertussen naar huis gebeld, waar een vriendin aan het oppassen was. Dat moest wel, want mijn vrouw was tot niets in staat, niet verrassend natuurlijk na 3 weken in het AMC gelegen te hebben en herstellend van een flinke operatie. Een vriendig op wacht bij vrouw en kind en een vriendin bij mij in het ziekenhuis. D'r moest toch iemand op mij passen. Motorpak was al afgeknipt en op de EHBO het grote elimineren van letsel begonnen. Ikke behandeld door de medische staf, de vriendin steeds naar Texel bellen om de stand van zaken door te geven. Er was iets met mijn hart en voor de rest nog niet veel duidelijk. Deze vriendin zou eigenlijk uit eten met d'r nieuwe vriend, maar dat heeft ze geloof ik afgebeld...... Echt helder heb ik die avond niet meer, ik weet dat ik door een scan ben geweest en dat ik op de I.C. ben beland. Overal slangetjes en buisjes.. Dinsdag middag verhuist van de I.C. naar de hartbewaking en aangezien ze niet van plan waren iets te gaan doen, mijzelve maar op woensdag naar huis laten sturen. Lichte hartritme stoornissen, verrekken van de pijn in linkerarm en een gekneusd borstbeen. Allemaal lastig maar verder niets aan de hand. In februari is de pijn in mijn borstbeen met lidocaine verdoofd en begint het me op te vallen dat mijn nek, rechterschouder en rechterelleboog niet zijn zoals ze horen te zijn. Echte mannen eigen en in de geest van de thuissituatie, loop ik de dokter niet echt plat, maar wordt na een tijdje toch doorverwezen naar de Neuroloog, de Orthopeed, de fysiotherapeut, de Chiropracticus en dan dat rondje nog een keer of wat. Gaat te lang duren en het CNV biedt een letselschade advocaat aan. Ik ben lid van de bond, dus dat gaat geen probleem zijn. Mijn advocate neemt mijn belangen waar, struikelt op een geven moment over de complexiteit en besteed het uit aan een Letselschade expertise bureau. Niet onverstandig denk ik dan, in al mijn onwetendheid. De jaren slepen zich voort, ik ontvang af en toe een voorschot van Interpolis en begin 2006 is er een definitieve regeling!! Broeva Haro, Interpolis maakt 8000 euro over en verder moet ik niet zeuren. Dat ik een noodzakelijke verbouwing aan mijn woning niet zelf kon uitvoeren maar moest laten doen is niet relevant. Dat ik aan mijn elleboog geopereerd ben om een zenuw vrij te leggen is een detail. 8000 euro en verder niet zeuren. Groot expertise zegt verder niets voor mij te kunnen doen....... Zij zijn klaar...... Wij tot over onze oren in de schulden, ik zat in die perriode in een verbouwing die ik niet zelf kon afmaken en de aannemer moest immers toch betaald worden en waar haal je dan zo snel even 25.000 euro aan arbeidloon vandaan..... Ik struikel op mijn werk over een advocaat, Deze houdt zich bezig met de Vreemdelingen wetgeving en ik vraag hem schertsend of hij nog een Letselschade advocaat weet. Dat blijkt hij ook te zijn. Mijnheer Hoorenman is letselschade advocaat en lid van de vereniging voor letselschade advocaten, de LSA. De goede man duikt in mijn dossier en struikelt direct over een aantal dingen die het CNV en GROOT expertise hebben laten liggen. Dat was in juni 2006, het is nu oktober 2007 en ik ben nu eindelijk gecompenseerd. Een acceptabele schade vergoeding, betekend dus dat we uit de rode cijfers zijn en dat ik een andere motor kan kopen. 5 jaar stress, maar oh zo dankbaar voor de hulp en aanwezigheid van vrienden. En bedankt Ed Hoorenman van de LSA, je hebt me echt vlak voor verzuipen aan een reddingsboei geholpen. En Interpolis??? Mijn mening over dat bedrijf zal ik hier maar niet ventileren, misschien kom ik die boer nog wel eens tegen....... En nee, het bovenstaande is niet zomaar een verhaaltje. Mocht je letselschade oplopen, neem dan een gespecialiseerde advocaat in de arm. Zou een hoop tijd, stress en ellende kunnen schelen. Het heeft bij mij net geen 6 jaar geduurt...... Leve de vooruitgang!!! gr Remko |
|
 |
||
Reageer