Het zwarte goud

Over niets wordt zoveel gediscussieerd als over Motorbanden met name onder de sportief ingestelde motorrijders. Iedereen heeft zo zijn eigen voorkeur en weet als geen ander jou te vertellen wat de beste band of bandencombinatie is. Ook wij als redakteurs hebben onze voorkeuren en ook wij gaan wel eens nat zoals ik laatst op Tenerife toen ik dacht een Bridgestone BT020 onder mijn R1200RT te hebben maar het bleek een Dunlop D-nogwat (waar ik niet zo happig op ben) te zijn. Karim Mostafi van Sp!ts kwam niet meer bij van het lachen. Dit geeft maar weer eens aan hoe vreselijk je er naast kan zitten. Het lijkt mij dan ook erg leuk om nog eens een dubbelblind 'wetenschappelijke' test te doen met motorrijders die ook zo hun voorkeur hebben en dan mogen zeggen wat ze de beste band vinden zonder te weten waar ze mee gereden hebben.

BT014:Makkelijke taal voor moeilijke techniek

Enige tijd geleden werd ze gepresenteerd de nieuwe band van Bridgestone: "de BT014". Deze band moet de vervanger worden van de BT010 en de BT012. Van de BT014 mogen wij dus wel wat verwachten. De BT010 en de 012 hebben een goede naam en die overstem je niet zomaar. De banden trokken vooral mijn aandacht omdat ze ook het gebruiksgebied van de 012 en de 010 overlapt. Daarnaast moest ze ook nog eens een goede levensduur hebben. Reden genoeg om deze nieuwe band onder de motor te monteren en er eens een test tegen aan te gooien.
De in de BT014 gebruikte technologie moet garant staan voor betere stuureigenschappen op nat en droog weer. Dit samen met een hogere stabiliteit en langere levensduur. Bridgestone refereert aan een duurtest waar de achterband van de BT014 op een Suzuki GSX-R 750 een dikke 12.000 kilometer mee ging.

Techniek
We beginnen aan de voorkant, de voorband. Deze is uitgerust met een zo genaamde "Narrow Ply" Dit is een stevige strook rubber die gepositioneerd is tussen de binnenzijde van de band en de daar haaks op liggende kevlar "crossbelt" Het voordeel dat deze constructie moet geven is een toenamen van de stijfheid in de voorband.
De voorband heeft net als de achterband ook een nieuw soort compound. Dit is gebaseerd op het rubber waar de mannen in de GP mee rijden. Dus heren zoals Makoto Tamada en Shinya Nakano testen rubber voor ons en dat doen ze niet onverdienstelijk. Het voordeel dat wij van die nieuwe compound hebben is o.a. dat deze veel sneller opwarmt.
De achterband heeft een nieuw Outside Bead Filler gekregen. Deze is geplaatst in de wang van de band. De taak van deze Outside Bead Filler is de vergroting van de stabiliteit in de band plus het geven van meer grip.
De BT010 heeft een dual compound, een harder loopvlak en een zachter compound aan de zijkant voor de extra grip. Bij de BT014 heeft Bridgestone het anders gedaan, zowel de voor als achterband maken gebruik van de Cap- en Base-techniek. De Cap (buitenkant) is nu in zijn geheel voorzien van een zacht compound. Dit zachte compound moet voor veel meer grip zorgen. Door het toevoegen van silica moet ook de levensduur gerekt worden.
De Base (onderlaag) van de banden is juist gemaakt van een harder compound. Deze nieuwe Base zorgt voor meer stabiliteit en een betere demping. De Base is de compoundlaag die de hitte uit de cap moet halen. Door het afvoeren van de warmte blijft de temperatuur lager en krijg je tevens een vermindering van de slijtage.
Tevens zijn de banden gefabriceerd met de HTSPC MSB - techniek. De watte? Dat is de manier waarop de karkasdraden gevlochten zijn. Ohw… dat. Het voordeel van deze kreet waar je alleen al techniek voor gestudeerd moet hebben is dat de banden een paar verbeteringen hebben gekregen. Zo zijn ze flexibeler, stijver en hebben alweer een betere demping. Die demping moet intussen wel heel erg goed zijn

De kennismaking
De eerste meters op de BT014 gaven mij het gevoel op een compleet andere motor te zitten als waar ik aangekomen was. De motorfiets stuurde voor mijn gevoel veel lichter. De banden die op de heenweg onder de motorfiets gemonteerd zaten zijn van een vergelijkbaar kaliber en waren op dat moment ook nog geen 1.000 kilometer oud. Mijn motorfiets was namelijk net verwend met een grote beurt en een set nieuwe banden. De motor was dan ook reisklaar voor de vakantie naar Andorra. Voor mij een ideale kans om de BT014 eens langdurig aan de tand te kunnen voelen.
Helaas moesten er nog een aantal dagen in Nederland door worden gebracht bij de werkgever. Tijdens het woon-werk verkeer kreeg ik nog een paar maal een aardige Moesson over mijn helm. Gelukkig maar. Gelukkig maar? Ja, want dan kan ik gelijk eens kijken wat de banden mij te vertellen hebben met nat weer. Omdat ik altijd het hele jaar door rijd vind ik dat een band ook goed moet presteren in de regen, anders komt zij stomweg niet om mijn velgen. De banden lopen niet echt over van profiel en ik vroeg mij af of ze wel in staat waren om veel water af te voeren. In de praktijk hielden ze zich echter voortreffelijk. Je kan redelijk doorrijden en hebt desondanks niet het gevoel krijgen dat je in de buurt van de grens aan het komen bent. Ook tijdens de remproeven en de zeikregen bleef de fiets stabiel en vertrouwd aanvoelen. Toch wel lekker als je een keer een noodstop moet maken op nat wegdek. Door de speciale vorm die de voorband heeft meegekregen wordt er erg veel water afgevoerd. De achterband rijdt zodoende door een nagenoeg droog spoor. Omdat die achterband nauwelijks water weg hoeft te werken kon men hier met minder profiel af. Minder profiel betekent meer rubber op de weg en dus meer grip. Ik wil iedereen gelijk als tip mee geven om regelmatig toch de noodstop te oefenen op de droge als wel de natte ondergrond. Ervaring kan je leven redden.

Naar Andorra
Om de regen training voort te zetten goot het de eerste twee dagen van onze vakantie. Met volle bepakking en regen werden de banden belast. Ook dit was geen probleem voor de 014's. Halverwege Frankrijk werd het droog en kregen wij eindelijk meer en meer zon, het vakantiegevoel kwam los. Andorra here we come! Gaandeweg bleek de BT014 een alleskunner te zijn. Op hoge snelheden blijft de motorfiets stabiel en met 220+ km/u is dat een goed gevoel. Zeker als er ook nog eens een berg bepakking aan een motorfiets hangt.
De herkenbare situatie, het gebeurt de meeste van ons wel eens dat wij een bocht in sturen en het eigenlijk te hard gaat. De simpelste oplossing voor dit probleem is de fiets nog een beetje platter te gooien. Om deze oplossing toe te passen is er wel vertrouwen in fiets en de banden nodig. Natuurlijk kwam ik in de vakantie deze situatie tegen. Meer dan eens moet ik achteraf bekennen, tsja je bent nog wel eens leuk aan het spelen met andere motorfietsen. Je laat je nog wel eens op*****n en dan gaat het nog wel eens harder als toegestaan is. Al klimmend de berg op en de ene na de andere bocht verslindend gaat het soms erg hard. Omdat wij er voor het eerst reden wisten wij niet hoe de weg zou lopen. Door onze grote rijervaring kunnen wij het redelijk inschatten maar onvermijdelijk komt die bocht dat je maar niet aan het einde lijkt te komen.De fiets wordt plat gelegd en nog platter en wederom haal ik het. In één keer wordt de kraan van mijn 600 open gegooid en de achterband vreet zich vast in de weg om het vermogen los te laten. De voorband lijkt het zelfde te toen en de combinatie brengt je naar je volgende uitdaging. De voor en achterband hebben ondanks dat ze beide 014 heten toch niet een zelfde compound. De voorband heeft een zachter compound als de achterband. De voorband heeft minder te lijden als achter en laat daardoor een zachter compound toe. Het is dan ook logisch dat je voor meer grip hebt als achter. Het voordeel is nu dat als je op de limiet bezig bent de achterkant eerder gaat glijden als de voorkant. Bij een glijdend achterwiel kan je namelijk nog wat corrigeren.
We hebben het hier dus over een zeer sportieve band die veel grip geeft. Dan zou je zeggen dat ze ook erg hard moet slijten en dat viel mij dus 100% mee. Tijdens het rijden in de bergen, waar er toch flink gewerkt moest worden door de banden, was daar na een lange tijd rijden niets van te zien. Op de rijksweg van Andorra ben ik er eens echt voor gaan zitten. Even voor de informatie, een rijksweg in Andorra heeft nog steeds meer iets van een circuit als een rijksweg. Vloeiende bochten die op elkaar aansluiten en dat noemen ze daar een rijksweg (kunnen wij dit soort rijkswegen niet importeren?). Gas geven en kijken wat er gebeurt. Met hoge snelheid werd er door de bochten gejakkerd en op de rechte stukken ging de kraan volledig open. Hard remmen voor de bocht en hard uit accelereren. Met een flinke zon op het asfalt en power op de banden loopt de temperatuur snel op en eindelijk kon ik zien dat het rubber een beetje begon te rullen. Dit stuk rijksweg had dan ook meer weg van een circuitdag-sessie als een semi-sportieve rit in Nederland.

De stabiele factor
Terugkomend op de bergen gaan mijn gedachten terug aan twee Spaanse bergen waarvan ik de naam inmiddels glad van vergeten ben. Deze twee op elkaar aansluitende bergen waren speciaal voor ons van een nieuwe asfaltlaagvoorzien. Bij elkaar een dikke 90 kilometer met echt alle soorten bochten, hoogte verschillen en geen kip op de weg. Is dit vergelijkbaar met het paradijs? Nee, het is het paradijs! Onder het mom van een bandje testen ging het vermogen er weer vol op. De BT014 is een band die niet zenuwachtig reageert op verplaatsingen van gewicht. Bij het insturen van de bocht moet je de band een beetje dwingen om in te sturen. Jij moet wel bepalen waar je heen wilt, ze valt niet vanzelf de bocht in. Of je dit fijn vind of niet dat is puur weer een persoonlijke keuze. Mijn persoonlijke mening is dat het prettig is, ik ben niet zo dol op 'zenuwenlijers'. Sommige stukken van de pas leken meer op het rijden van chicanes als het rijden over een berg. De banden houden zich prima onder deze condities en met een zachte dwingende hand worden ze van links naar recht de bocht in geramd. In de bochten blijven de banden ook lekker stabiel aanvoelen. Door een foutje van mijn kant reed ik met het voorwiel over een kluit aarde en gelijk zette het voorwiel een stap opzij. Direct daarna kreeg de voorband gelukkig weer grip en kon ik mijn hart weer inslikken. De grip is dus echt oké. Elke keer ben ik weer verbaasd als ik de grip tegen de levensduur afzet. Zo kan je goed zien dat de bandenboeren absoluut niet stilzitten.
Naast de eerder beschreven schitterende beklimmingen van de passen onder een mooi warm zonnetje kregen wij helaas ook ander weer te zien in Andorra met een dieptepunt midden in de week. Wij kwamen terug uit Frankrijk na een mooie dagtrip. Even de laatste berg over en dan zijn we thuis, lekker biertje pakken dachten we. Zover was het echter nog niet, moeder natuur had nog een beetje water over. In de regen klommen de berg op en per meter die we stegen werd het kouder en kouder. Bovenop de berg was het slechts een minimale 10 graden, en de gure wind maakte het er ook al niet beter op. Ook dit hoort bij het testen hield ik mijzelf voor en zo gingen wij er nog maar eens voor zitten. Vlot door de bochten sturend en een paar remtesten verder overtuigde de 014's mij dat ook met koud weer de grip niet de benen neemt. Voldaan en na een warme douche in het hotel zat ik aan mijn biertje na te genieten van hetgeen de dag mij gebracht had.

Conclusie
Mijn persoonlijke ervaringen zijn dat de BT014 een ideale band is voor de sportieve rijder. Ze warmt erg snel op en biedt daardoor snel de gewenste grip. Tijdens het woon-werkverkeer blijkt verder dat ze goed slijtvast is. Een dikke 12.000 kilometer moet de band makkelijk kunnen hebben en ook voor een paar bochten draait de 014 zijn hand niet om. Met vol vertrouwen duik je bochten en kom je er vol accelererend weer uit. Een regenbui is geen reden om als een oud wijf te rijden. In 'de natte' is doorrijden geen enkel probleem. Een circuitdag voor het echte werk moet mijns inziens ook geen enkel probleem zijn. Deze band heeft het allemaal, hier kan je zonder zorgen je geld aan uitgeven.

N.B.: De BT014's waren ook op de Honda CBR600RR gemonteerd tijdens de introductie op Estoril.

Geschreven door Marcel van der Linden.

Wat er ook gebeurt,altijd blijven lachen.